Stap 4. Bronnen Raadplegen

1) Waarom is het moeilijk om zich als christenen te outen?
Deze onderzoeksvraag kan ik niet oplossen door in boeken te lezen, ik ben daardoor de reacties van mensen gaan lezen op het artikel en op de gelijk aardige artikels die ik gekozen heb.


In deze tijden is het ook echt wel iets waarvoor men zich zou moeten schamen. Toegeven dat men gelovig is, is toegeven dat men naïef is en bereid is om ongefundeerde dingen te geloven. Zoiets iets gevaarlijk voor de maatschappij en kan alleen maar slechte gevolgen hebben.
K K
08 februari '10 om 10:53


Ik geloof, ben een Christen maar geen echte Katholiek. Je kan me regelmatig terugvinden in mijn parochiekerk, werk voor en achter de schermen in de parochie. Het enige waar ik moeite mee heb zijn de regels die Rome oplegt. Daar kan ik niet echt mee leven. Maar mijn geloof is heel belangrijk voor mij en durf daar ook voor uitkomen. Het geeft me rust.
H S
07 februarie ’10 om 13:36


De Katholieke gezagsdragers, bisschoppen, paters, pastoors... zijn daar de oorzaak van. Die durven zichzelf niet meer outen: de pijen, togen, Romeinse boorden, processies, bedevaarten e.d. zijn afgeschaft. Liefst komen de geestelijken zo anoniem mogelijk op straat. Zelfs het kruisbeeld wordt zodanig artistiek (haha) vervormd dat het er meer als een banaanschil gaat uitzien. De Katholieken reageren ook niet als hun geloof, het kruisbeeld of Christus belachelijk worden gemaakt. En dat allemaal onder het moto van verdraagzaamheid? Of omdat ze er zelf niet erg meer in geloven?
C 06 februari '10 om 20:58


Besluit: De Vlaamse katholieken ervaren een weerstand om zich als gelovigen te outen doordat er tegenwoordig heel veel negatieve commentaar tegen over het Christendom is.
Door Paus Benedictus XVI en zijn zeer conservatieve regels die opgelegd worden. Maar ook hier in België, door monseigneur Léonard.




Bronnen:

Stap 3

Stap 3. Onderzoeksvragen

Wat wil ik onderzoeken?

1) Waarom is het moeilijk om zich als christenen te outen?
2) Waarom is het voor de jongeren vooral moeilijk?
3) Hoe stellen de christenen het in het buitenland, durven ze zich daar wel outen?
4) Moeten er weer traditionele godsdienst gegeven worden op school?

Stap 2

Stap 2

Eigen standpunt:
Ik beschouw mezelf als een christenen. Maar ik loop er niet overal mee te koop. Ik draag geen zichtbare kenmerken of praat er ook niet over.
Ik heb wel zeer veel respect voor mensen die dat wel durven en doen.
Maar mensen die zich als christene outen moeten wel respect tonen voor andere godsdiensten.

Referentiekaders:
*Onderwijs
Ik ben zelf steeds naar een Katholieke school gegaan. Ik volgde godsdienst uit “gewoonte”.
Maar ik zat daar wel in de les godsdienst met mensen die zich echt als christenen beschouwden. Ik vond het altijd boeiend om naar hen te luisteren als zij iets over het christendom vertelde, want voor hen was dat echt belangrijk.

*Familie
Ik ben thuis niet opgevoed volgens het christendom. Ik heb mijn beide communies gedaan en ben ook gedoopt. Maar de christelijke feesten vieren we niet echt. Ook houden we geen rekening met de vaste, …
Mijn grootmoeder was wel heel gelovig en daar hebben we thuis een paar symbolen en rituelen aan overgehouden, zoals een kruis dat boven de deur hangt of elk jaar naar de mis gaan met palmzondag om ons palmtakje te krijgen.

*Omgeving/vrienden
Erg veel vrienden die zich als christenen outen heb ik niet. Er is wel een vriend die ik deze zomer pas heb leren kennen op de onthaaldagen die georganiseerd werden door de universitaire parochie. Hij is dit academie jaar net begonnen is met godsdienst-wetenschappen aan de KUL. En elke avond hielden we een bezinning met de groep op onthaaldagen. Wanneer Jeroen een gebed, of enkele woorden wilde zeggen drong het wel steeds heel hard bij ons binnen. In die week tijd voelde ik mij wel als een echte christenen.

*Media
In de media zelf hoor je weinig over het christendom. Alles omdat dat “gewoon“ is. De andere godsdiensten komen vaker in het licht.
Wel tijdens de belangrijke Christelijke feesten word het christendom weer in de media vermeld.